1 Ocak: GÜN BAYRAM KUTLAMA DEĞİL, BASIN ÖZGÜRLÜĞÜ MÜCADELESİ GÜNÜDÜR

Bugün 10 Ocak 2020.
Türkiye'de Gazeteciler Bayramı.
Nasıl bir bayramsa artık...
Bu gün bağlamında "bayramımızı kutlayan" dostlara, buruk biçimde teşekkür ediyoruz.

ANCAK....

Haberin sansür çemberi, görüşün baskı ve tehdit altında olduğu bir ortamda, bayram da ne oluyor sahi?

İnsan böylesi koşullarda nasıl bayram kutlayabilir ki?

Bugün 100'ü aşkın gazeteci, yıllardır demirparmaklıklar ardında ömür törpülüyor. Çoğunun ismi bile unutulmuş nedense.

Binlerce meslektaşımız ise, işsiz.
Dışarıda olsa bile, çoğunun evine ekmek götürecek bir uğraşısı yok.
Bu nasıl bir özgürlük!

Ben değil, uluslararası meslek kuruluşlarının yanısıra, bizzat Türkiye'deki basın kuruluşları, gazeteciliğin üzerindeki ağır baskıları kimbilir kaç kez seslendirdi.

Ancak değişen bir durum yok.

Yani, "siyasi erk için varsan, varsın" demektir.
Yoksan "YOK!"

Yani benden yanaysan, iyisin.
Değilsen, işte kapı; son karar senin.

Meslek adına ağlanacak bir durum.
Ağladığımız bir günde, nasıl bir bayram?

10 Ocak, olsa olsa, gazeteciler için ağlama günü olmalı.
Susmamalı ve yanlışa bir daha yanlış diyebilmenin özel bir günü olmalı.
Ve bir çığlık atma günü ve kararlı mücadele günü olmalı.

Bayram, asla değil!

Ta ki, düşünce yeniden özgürleşinceye, baskıların kendi karanlığına iyice gömüldüğü güne kadar...

NOT: Çizgiler, hayatı mesleği ve düşüncenin özgürlüğü için yılmadan mücadele ile geçen, uğruna bedel ödeyen, 10 yıl önce yaşama veda ederken bile, mahkemelerde hakkında baskı davaları süren büyük usta, değerli ağabey olarak gördüğüm, uluslararası alanda saygın ismiyle onur duyduğum karikatürist Turhan Selçuk'a aittir.

Mehmet Canbolat Yorumladı.
Toplum Gazetesi/ALMANYA: (YazıYorum: 10 Ocak 2020)