KARANLIĞA, KORKULARA İNAT; NE GÜZEL ŞEY, UMUDU YAŞAMAK... (Mehmet Canbolat Yorumluyor)

KÖŞE YAZILARI

KARANLIĞA, KORKULARA İNAT; NE GÜZEL ŞEY, UMUDU YAŞAMAK... (Mehmet Canbolat Yorumluyor)

Toplum24/ALMANYA: (YazıYorum: 31 Aralık 2023)

YILGINLIĞA, KARANLIĞA, KORKUYA,

BASKILARA, DAYATMALARA İNAT;

YENİ BİR UMUDA VE İÇİMİZDE HİÇ SÖNMEYEN IŞIĞA DOĞRU...

Yeni bir yıla saatler kaldı sayılır artık.

Dışarıda derin bir sessizlik var.

Dün geceden çevrede başlayan patlayıcı madde gürültüsünden bir eser bile yok nedense.

Zaman, bir Pazar gününde öğleyi çoktan gösterse bile.

Hatırlıyorum geçen yıldönümlerine ilişkin içimizden tuttuğumuz o dilekleri... Barış vardı, huzur vardı, mutluluk vardı. Bol bol sağlık dilemiştik hatta sevdiklerimize.

Ama bir de baktık ki...

Bu dileklerin çoğu yerini bulmamış.

Savaşlar, ateşkes bilmiyor... Salgın hastalıklar, dur durak tanımıyor. Tam kurtulduk derken, Korona illetinin yeni bir sinsi ve daha çok öldürücü güce sahip yeni bir türü, kapımızda deniyor.

Huzurun yerini gerginlik almış. İnsanlık, biraz daha özgürlük isterken, baskıların kıskacında daha nefessiz kalmaya başlamış. Dünyanın her tarafında şiddet, baskı, korku, yılgınlık, gerilim, kavga, kin ve savaş kol geziyor.

Ölümle burun burunayız hepimiz.

Sorun, barıştan yana olan biz miyiz acaba?

'Değil' diye düşünüyorum.

Herşeye rağmen, umutsuz değiliz. Savaşlara, acılara, aydınlık düşmanlarına inat, umut devşiriyoruz. Umutlu olmak zorundayız. Çünkü umut yoksa, bedenimiz ayakta olsa bile, yokuz demektir.

Herşeye rağmen, kaçırılmış onca zamana rağmen, 2024'te yine bir parça umut büyütmek istiyoruz.

Umudumuzun yitmemesi dileğiyle...

Yeni yılın tüm insanlığa, huzur getirmesi temennisiyle...

...

Kimi insan, yaşanananlardan, dünyada olup bitenlerden beyhaber yaşar gider. Vurdumduymazdır.

Kimi ise, tam tersine herşeye hassas.

Sizlerin de darlandığı anlar olur veya olmuştur kimi zaman.

Ellerinizin karıncalandığını da yaşarsınız belki, sebebini anlayamadan.

Yaz sıcağında, yüreğinizde bir titreme oluşur, garipçe üşüme türünden bir şeyler.

Bazen karanlık bir dünya olur yaşadıklarınız.

Bir tanımsız korku sarar yüreğinizi. Bir kuyuda gibi hissedersiniz.

Neler gelip geçer aklınızdan, kimbilir, neler!

Neler duyumsarsınız acaba...

Biraz çaresizlik belki, biraz da umarsız gitgeller...

Yitip gidersiniz belki, bir boşluğa uzanır sanki eller...

Bir an olur ama… Bir an gelir... Düşünürsünüz, farkedersiniz birşeylerin, bir çıkış yolunun olduğunu. Bir ışıktır O.

Kuyunun değil, kendi karanlığınızdan çıkışın mümkün olduğunu gösterir size o ışığın hüzmesi.

Önce gözleriniz alınır keskince. Ama zamanla içiniz aydınlanır. Farkedersiniz. Doğru düşünür ve çıkış yolunu bulursunuz.

Işık bir vesiledir ama; sadece bir araç.

Asıl belirleyici güç, kendindir, yüreğinde sana seni, sana varlığını hatırlatan bir çift gözdür. O sensin, o kendin bildiğindir.

İçindeki gücün farkında ol der içinizden samimi, sevecen bir ses.

Onun sesine kulak ver. Çünkü gerçek ışık odur.

Farkedebilirsen tabii ki.

Hazırsan aydınlığa çıkmaya… Hazırsan kendin olmaya.

Işık her zaman seninledir. Işık, içindedir, seninledir daima.

O ışık, sık sık, 'varım', 'hissettiğin heryerdeyim' der.

Yeter ki hazır ol aydınlığa.

Yeter ki iste sen!

Yeter ki anlamaya çalış yüreğinde hiç sönmeyen o gözün ışığını!

Unutmayın...

Işık yaşam demektir.

Gerisi kör bir karanlık.

Ya aydınlık, ya karanlık.

Tercih, bizim, hepimizin.

Yeni bir yılda dileğimiz aydınlık bir yeryüzü, kan solumak yerine gülümseyen bir topraktan başka bir şey değildir.

Huzurdur tek dileğimiz.

Çünkü huzurun olduğu her yerde, geri kalan ne varsa, var sayılır. Değilse bile, umutsuzluğa gerek yok, çünkü düşlerinizin gerçekliği yakındır, yoldadır.

Umudunuz, umudumuz, ışığımız, bu kez 2024 olsun...

Huzurla...