TÜRKİYE İSTEDİ AMA, ALMANYA VERMİYOR. NEDEN?

KÖŞE YAZILARI

TÜRKİYE İSTEDİ AMA, ALMANYA VERMİYOR. NEDEN?

Toplum24/ALMANYA (YazıYorum: 16 Aralık 2023)

Mehmet CANBOLAT Yorumluyor:

SAVAŞ TELLALLARINI BİRLİKTE SUSTURMAK…

Belki aradan birkaç gün geçmiş olabilir ancak, konu bence her zaman güncel.

Anımsayacaktır çoğunuz. Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı ve AKP Genel Başkanı Recep Tayyip Erdoğan, 8 Aralık 2023 günü, birkaç saatliğine de olsa, Almanya’yı ziyaret etmişti.

Bu resmi geziden gölgede kalmış kimi ayrıntılar ise, yeni yeni ortaya çıkıyor.

Erdoğan’ın Almanya’da devlet temaslı programında birkaç günlük görüşme trafiği, Berlin’de pek arzu edilmemiş. Yani, hangi gerekçeye dayandırılmış olursa olsun, T.C. Cumhurbaşkanı Erdoğan ile, birkaç saatlik görüşmeyle yetinilmiş. Hatta Almanya’da gecelemesi bile tavsiye edilmemiş. Alman medyasına sızan bilgiler böyle.

Bu ayrıntılar, Erdoğan bağlamında „Almanya bizi kıskanıyor“ olarak görülebilir ancak, devlete yönelik bu sınırlayıcı kabul uygulamas hiç de hoş bir tavır değil bence. 100 yıllık bir köklü deneyime sahip Cumhuriyetimiz açısından, somut itibar yitimidir bence. Yani, iddianın doğru olması halinde, bu tabloyu, Türkiye Cumhuriyeti’nin bir yurttaşı olarak, devletlerarası kurallara saygısızlık ve ulusal onurun gölgelenmesi olarak görmek mümkündür.

Almanya Federal Şansolyesi Olaf Scholz’un Cumhurbaşkanı Erdoğan onuruna verdiği yemeğe ise, Cumhurbaşkanı Frank Walter Steinmeier’in sadece nezaket icabı katılması, devlet zirvesinin başındaki iki şahsiyetin, yani ev sahibi Steinmeier ile Erdoğan’ın biraraya gelmemesi bence biraz manidardır.

Erdoğan’ın Almanya’da gecelememesinin tavsiye edilmesindeki gerçek sebep nedir? Bilen var mı?

…

Hakikat ayrıntılarda gizlidir derim hep. O yüzden bir olaya ilk etapta önümüze sunulanlar ölçüsünde bakmam ve içeriğindeki gelişme sürecinin izini sürmeyi denerim.

İşte bunlardan biri, Erdoğan’ın „Made in Germany“ kalite tescilli askeri savunma silahlarını içeren bir paketle Berlin’e gelmiş olmasıdır. Yani 8 Aralık günü Berlin’deki görüşmede, Erdoğan, Almanya Federal Başbakanı Olaf Scholz’a daha kapsaml savunma silahları işbirliği projesini sunmuş Türkiye adına.

Ancak Almanya Başbakanı, bu işbirliğine, koalisyon hükümeti adına yeşil ışık yakmamış ve Türkiye’nin NATO üyesi bir ülke olduğunu da dikkate almayarak, bu konuda Erdoğan’ı görüşme masasında frenlemiş. Alman Haber Ajansı -dpa- böyle diyor.

2023 yılında Almanya hükümeti, Türkiye’ye, maddi boyutu sadece 1,22 milyon Euro olan askeri malzemenin ihraç edilmesine yeşil ışık yapmış. Ancak Erdoğan’ın birlikte getirdiği paketinde yer alan ağır savunma silahlarının ihracatına ise, olumlu bakmamış.

Almanya’nın Türkiye’ye yönelik savunma silahı sevkiyatı, en son 2016 yılındaki kanlı FETÖ kalkışmasına kadar gerçekleşmiş. Hem de, Yunanistan gibi NATO üyesi bir ülkenin karşı çıkmasına rağmen, denizaltılar için kapsamlı boyutta askeri malzeme satılmış.

Almanya’nın Berlin’deki görüşmede sergilediği temel çekince olarak, Türk ordusunun demirbaşında olan silahların, 17 Temmuz kanlı kalkışmasında devreye sokulması gösteriliyor. Suriye içlerine yönelik askeri operasyonlar da, ikinci bir gerekçe olarak gösteriliyor.

Türkiye’nin Almanya’dan şimdi istediği ağır silahların başında 40 adet Eurofighter savaş uçağı geliyor ve Almanya’nın Türkiye’nin bu isteğine karşı NATO Müttefiki olarak, kayıtsız, duyarsız kalmamasını istiyor.

Ne var ki; Almanya, „şimdilik“ kaydıyla bu konuyu kibarca kapatmayı denemiş. Ancak Türkiye’nin talebini frenleyen Almanya, bu arada boş durmuyor ve başka ülkelere bol bol silah satıyor.

Bunlardan sadece bize yakın bölgeleri düşünerek belirtecek olursak; örneğin Berlin, Suudi Arabistan’a sadece 2023 yılında 13,25 milyon Euro hacimli askeri malzeme satmış. Bunun içinde, savaş malzemesi tutarının 7,41 milyon Euro’luk kısmını oluşturduğunu belirtmiş olalım.

Almanya bu yıl içinde sadece Suudi Arabistan ile dayanışma içinde olmamış. Aynı şekilde, Ortadoğu’da yoğun bir silah dışsatımı var. İşte birkaç örnek: Mısır 40,3 milyon Euro, Katar 15 milyon Euro, Birleşik Arap Emirliği 78,2 milyon Euro vb..

...

Ortadoğu gün geçmesin ki, yeni bir acıya, kan gölüne dönüşmesin.

Son örneği, her geçen gün, biraz daha ve adım adım canlı yayınlar ile gözümüze sokulan Filistin’deki insanlık dramıdır, bildiğiniz gibi.

Olan masum insanlara oluyor. Filistin’de giderek etkin olmaya başlayan HAMAS’ın terör operasyonu ile başlayıp, İsrail Başbakanı Netanyahu’nun gözü dönmüş biçimde sürdürdüğü askeri operasyonlarda ölen sivil insanları, kucaklarda taşınan masum çocukların, bebeklerin cansız kanlı bedenlerini gördükçe, insan olmaktan ve çaresizliğimden utanıyorum. Başım öne eğiliyor.

Almanya gibi, faşizmi yaşamış, acının, savaşın en ağırına maruz kalmış bir toplumun sessizliği ise, garip geliyor bana.

Almanya’nın, 1933-1945 döneminde Hitler Faşizmi’nin barbarca öldürdüğü, yaktığı 5 milyon civarında Yahudi insanların acısını, sorumluluğunu taşıdığını biliyorum. O acıyı onlar kadar, bu ülkede bulunan, gerçeği bilen farklı kültürlerden milyonlarca insan da yaşıyor. Bu soykırımın kabul edilemeyeceğini görüyor.

Ancak, şimdi Netanyahu denilen faşizan bir başbakanın kararıyla, 73 gündür bombalanan şehirlerde onbinlerce masum insanın hakkını kim arayacak?

Buna, bizzat İsrailli barış yanlısı kesimlerin Netanyahu karşıtı tepkilerini dikkate alarak, onlarla birlikte „savaşa hayır“ demek gerekmez mi?

Bizzat Musevi kitlelerin barış ve kardeşçe yaşam çığlıklarına çığlık olmak iyi olmaz mı?

Bu bağlamda susmamak gerekir kanısındayım. İnsanlık gözlerini kapamamalı, görmezden gelmemeli ve dünyanın hangi ülkesinde olursa olsun, silah tüccarlarına, savaş tellallarına karşı sesini yükseltmeli diyorum.

Yoksa Filistin’de, Gazze’de, Ukrayna’da olduğu gibi, Afganistan veya başka bir coğrafyada, benzer acılar, insanlık dramları hep sürüp gidecek demektir yarınlarda.

Olan yine masum insanlara olacaktır.

Silah tüccarlarının daha çok kazanma gibi kirli hırsları uğruna.

Yazık. Çok yazık!

„Savaşa Hayır!“ diyorum, bir daha.